Volgens mij was mijn eerste kennismaking met klei, de klei in de tuin, lekker taartjes van maken en je lekker smerig mee maken (mijn ma blij dat ze wasmachine had).
De volgende kennismaking was op school de bekende vaderdagsasbak. Maar tussen toen en nu liggen, ....euh wel al weer wat jaartjes. Heb begin jaren 90 mijn handvaardigheidsdipploma gehaald, met als specialisatie keramiek/klei. Daarna heb ik verschillende opleidingen/cursus/workshops gedaan, die met klei en glazuur en andere aanverwante keramiek technieken te maken hebben.
Al is het draaien op een schijf, niet mijn ding, kan het wel, maar vind het gewoon niet leuk. Maar ja het was een onderdeel van een opleiding die ik deed. Nee, dan het handvormen, lekker met je vingers en handen in de klei, alleen ik had geleerd, dat je eerst in je hoofd of op tekening moest weten wat je wilde maken, en dan pas aan de slag met klei kon gaan. En natuurlijk alle technieken die daarbij hoorde.
Tot ik paar jaar geleden het intuitieve kleien ontdekte.
Heerlijk je begint gewoon met een stuk klei, en onder je handen voel je de klei zich tot iets ontwikkelen, kijken wat het is, en dan verder uitwerken of afwerken. Maar toch kan ik het oude nog steeds niet loslaten dus werk ik ook nog steeds naar idee.
Inmiddels begeleid ik alweer een aantal jaren een groep, in intuitief kleien, zoo mooi, om te zien wat er uit die handen komt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten