spinnen

Wollie's

Als kind liep ik al tussen de schapen (of we voetbalde er tussen) aangezien ik een paar familie leden had, met schapen in de wei. En wat is er mooier voor een kind, om een leblam de fles te geven.
 En als de scheerder kwam, om te scheren, was je trots dat je mocht "helpen" al bestond dat helpen uit, de wol in een zak te stoppen of om het volgende schaap naar de schaapsscheerder te drijven.
Maar het wol werd altijd doorverkocht, want al breide de hele familie, niemand spinde er, al werd er soms wel eens een vachie gebruikt als vul wol, voor zelfgebreide knuffels of kussens.

Als tiener kwam ik eens op een braderie ofzo, waar een vrouw in klederdracht, zat te spinnen met hele mooie donkere wol. Ik heb daar zeer lang staan kijken (en ja mocht ook even proberen) wat was ik trots, op die 10 cm draad, die was gelukt. Maar ja, ik zag als tiener, die wollen sokken en truien van bruine wol liggen, moest je toch niet aan denken dat je die aantrok bij het stappen. Dus niet begonne met spinnen want tja, dat eind produkt he.

Paar jaar later  zag ik hier en daar andere eind produkte (moderne toffe kleurtjes). En ja, dacht steeds zou wel eens.... Maar ja, het kwam er niet van.
Tot ik ging verhuizen naar een ander dorp en daar in kontakt kwam met een buuf die al jaren spinde en verfde en jaaaaaaaaa zelfs een spinnewiel over had, en die aan mij gaf, na 2 lessen,

Vanaf die tijd ben ik besmet, met het wollie-virus

Geen opmerkingen:

Een reactie posten